Imagine:
a fruit and vegetable stall. A not so happy looking older woman, a little on the heavy side, is being served by a gum grinding not too happy looking nervous anorexic type middle aged man.
"Never mind me 'cause I'm not in too good a mood." the woman warns the curious looking attendant at the other end of a handed plastic bag. "Well, I never mind you, so why would I start now?" That's normal animated conversation in these parts. The mood is genuine. Open hearted people.
In comes the violet cavalery ;-). The two of them continue to climb a conversational ladder to a conclusion that they probably will still be nagging at each other in the old folkes home. The cavalery jumpes in saying: "some very good, lasting relationships are based on nagging and boxing each other, it keeps you fit and alive, so you will grow to be old and lively." After a small pause the woman lightens up: "yes, but old men tend to be incontinent, and I'm not planning running after him with my walking-aid." The stall attendent: " hey, woman have Tena lady!" Every body ended up laughing and cheerfull.

The art of living is in everyday life. Assisting instead of judging. Laughter instead of gloom. It's all in the thinking. Transmute sorrowfull, negative, agressive, not for the benefit of all thought into bright shining divine Light of joy." Yes, but.." is a step in the direction of doom and gloom. It's a choice to go there, or not!

Imagine:
no more locks on doors as not so long ago. Remember?
Back doors open, kitchen table set for unexpected guests.
Cats, a Hu-man, an occasional sheep, an Andromedan or a Grey or a Pleiadian walk in (bumps his head).
"Be welcome, sit, eat and let me tend to your wound" ;-).

A shuttle parks over the back yard. The neigbor passes by with a truck load of Earth for his Japanese garden." These anti-gravity devices are magic! Look!"

Daughter takes her leave for going into town on the free, soundless and crystal powered public transport, gently floating over the pastures were an industrial area used to be, not so long ago. She is going to a city counsil meeting, being 12 years of age, to find out where mother Earth will allow the new organic design of the new city hall. The town is being rearanged after NESARA's announcement last year. Away with all the concrete that chokes Gaia's skin. The illuminoids rule has ended in a blink of an eye. Divine intervention it was. There's much work to be done.

Son, 18, goes to a nearby open air community centre to join in the free creative activities led by former civil servants. A police officer gladly shows him the way. "No thanks, I'd rather walk." He is not worried anymore about finding out what single job he wishes to do for the rest of his life. Slave duty has ended. Taxes have been abolished. People who wish can aid the city council perform service for the benifit of all. Taking down that old grey concrete cold government building last week was heaps of fun. Took a scratch on the back of his hand though. The new Light & Sound healing centre has promised to take care of that this afternoon. "Stop by any time" the lovely nurse said to him yesterday.

Imagine:
because of solid and lucid schooling which includes many trips abroad, highlight being of course the trip to the Pleiades or even Sirius if you're lucky, holographic books and slide shows, every one knows the tru history of mankind. Since becoming an active 33rd member of the Galactic Federation of Worlds much has changed. New techniques have been given or were finaly allowed to pop up into daylight to erredicate pollution and discomfort. Minor differences such as religion or color of skin are considered to be unimportant, especialy since Galactic and sometimes inter-galactic tourism and schooling trips are a big hit. You get an understanding weary smile when you mention these old thought patterns.
You are studying to become your full potential as a divine being. Being a hu-man has it's peculiarities, but they can easily be integrated or overcome. Experienced elders are available since the re-integration into society of the old, and sometimes wise, who used to be locked behind double glazing and geraniums in the old days.

This story never ends, om prema!

Stel je eens voor:
Een fruit- en groentestalletje. Een niet zo gelukkig kijkende oudere vrouw, een beetje aan de dikke kant, wordt geholpen door een tandenknarsende, niet zo gelukkig kijkende anorexia-achtige middelbare man.
"Let maar niet op mij want ik ben in niet zo'n goede stemming" waarschuwt de vrouw de nieuwsgierig kijkende bediende aan de andere kant van de aangereikte tas. "Och, ik let toch nooit op jou, dus waarom zou ik daar nu mee beginnen?" Zo spreekt men gewoonlijk met elkaar in deze buurt. De stemming is oprecht. Openhartige mensen.
Daar komt de violette cavalerie ;-). Beide vervolgen hun oplopende conversatie met als conclusie dat zij waarschijnlijk tot in het bejaardenhuis op elkaar zullen vitten. De cavalerist komt dichterbij en zegt: "Sommige erg goede en stabiele relaties zijn gebaseerd op het vitten en beperken van elkaar, het houdt elkaar gezond en levend; op deze wijze wordt je oud en blijft levendig". Na een kleine pauze wordt de vrouw vrolijk: "Ja, maar oude mannen hebben de neiging om incontinent te worden, en ik ben niet van plan hem met mijn rollator na te lopen." De kraambediende: "Hé, vrouwen hebben Tena lady!" Iedereen begint te lachen en wordt vrolijk.

De kunst van het leven ligt in het leven van alledag. Helpen in plaats van te oordelen. Vrolijkheid in plaats van somberheid. Het zit allemaal in het denken. Verander treurige, negatieve, agressieve, niet op het welzijn van allen gerichte gedachten in helder stralend goddelijk Licht van Vreugde. "Ja, maar..." is een stap in de richting van ondergang en somberheid. Het is een keuze daar wel of niet te zijn!

Stel je eens voor:
Geen slot meer op de deuren, zoals nog niet zo lang geleden. Weet je nog?
Achterdeuren open, de keukentafel gedekt voor onverwachte gasten.
Poezen, een (Hoger Universeel) Mens, nu en dan schapen, een Andromedaan of een Grijze of een Pleiadiër loopt binnen (stoot zijn hoofd).
"Wees welkom, ga zitten; eet en laat mij je wond verzorgen" ;-).

Een voertuig parkeert boven de achterplaats. De buurman passeert met een vracht aarde voor zijn Japanse tuin. "Deze anti-zwaartekracht apparaten zijn geweldig! Kijk!"

Dochter vertrekt naar de stad met het gratis, geluidloze en door kristallen voortgedreven openbaar vervoer, zachtjes zwevend over de grasvelden waar nog niet zo lang geleden een industrieterrein lag. Ze gaat, 12 jaar oud, naar een bijeenkomst van de gemeenteraad, om te weten te komen waar Moeder Aarde zal toelaten dat een nieuw organisch ontwerp voor het gemeentehuis gebouwd wordt. De stad wordt gereorganiseerd na de publieke aankondiging van NESARA, het afgelopen jaar. Weg met al het beton dat Gaia's huid verstikt! Het bewind van de ?geïllumineerden' werd in een oogwenk beëindigd. Er was Goddelijke interventie. Er is nog veel werk te doen...

Zoon van 18 gaat naar een vlakbij gelegen openlucht wijkgebouw om deel te nemen aan gratis creatieve activiteiten, geleid door voormalige gemeente-ambtenaren. Een politieagent wijst hem graag de weg. "Nee dank je, ik loop liever." Hij maakt zich geen zorgen meer te bedenken welke baan hij de rest van zijn leven zou willen hebben. Slavenarbeid is beëindigd. Belastingen zijn afgeschaft. Allen die dat willen kunnen het gemeentebestuur helpen diensten voor het welzijn van iedereen uit te voeren. Het slopen, vorige week, van dat oude koude grijze betonnen overheidsgebouw gaf heel veel plezier. Hoewel, hij hield er een schram op de rug van zijn hand aan over. Het nieuwe Licht & Geluid gezondheidscentrum heeft toegezegd hier vanmiddag naar te zullen kijken. "Kom maar langs wanneer je wilt" zei de aardige zuster gisteren.

Stel je eens voor:
Door degelijk en helder onderwijs met veel reisjes naar het buitenland, met als hoogtepunt natuurlijk de reis naar de Pleiaden of zelfs, wanneer je geluk hebt, naar Sirius; holografische boeken en diapresentaties, kent iedereen nu de ware geschiedenis van de mensheid. Vanaf dat wij het 33ste actieve lid van de Melkweg Federatie van de Werelden zijn geworden is er veel veranderd. Nieuwe technieken werden ons overgedragen, of werden eindelijk toegestaan aan het licht te treden, om vervuiling en narigheid uit te wissen. Kleine verschillen zoals geloof of huidskleur worden onbelangrijk gevonden, zeker sinds de tijd dat Melkweg- en soms Inter-Melkweg toerisme, alsmede dito schoolreisjes, zo'n groot succes zijn. Je krijgt een begripvolle, meewarige lach wanneer je deze oude gedachtepatronen opnoemt.
Je studeert teneinde je gehele potentieel als Goddelijk wezen te worden. Het (Hoger Universeel) Menszijn heeft zijn eigenaardigheden, maar deze kunnen makkelijk geïntegreerd of overwonnen worden. Ervaren oudere krachten zijn beschikbaar sinds de reïntegratie van oude en soms wijze mensen in de gemeenschap; mensen die voorheen, in de dagen van vroeger, achter dubbele beglazing en geraniums opgesloten zaten.

Dit verhaal eindigt nooit, om prema!

My vision about a new earth.

I see a clean beautiful earth, with people living in great joy with each other.

There is a lot of music, art and lots of laughter.

We nourish our mind, soul and body equally.

We live close to nature, and do not spoil her. We don?t throw anything away. There is no garbage. Our children will be raised by several people not only by the parents, but also by the grandparents and others who like to do this.

We more or less live in something like an extended family. People are not alone when they do not want to be so, but on the other hand they can when they like to be alone.

We can materialize and dematerialize, so we have lots of time to do joyful things.

We can talk with the animals and plants in a telepathic way.

We can travel first with vehicles on free energy but later when we know how we can travel by knowing we?re already there, then we don?t need a vehicle.

Mijn visie over een nieuwe aarde.

Ik zie een schone en mooie aarde, met mensen die in grote vreugde met elkaar leven.

Er is veel muziek, kunst en veel gelach.

Wij voeden onze geest, ziel en lichaam in gelijke mate.

Wij leven dicht bij de natuur en plunderen haar niet. Wij gooien niets weg. Er is geen afval.
Onze kinderen worden door verschillende personen opgevoed, niet alleen door de ouders maar ook door de grootouders en anderen die dit willen doen.

Wij leven min of meer in een soort van uitgebreide familie. Mensen hoeven niet alleen te zijn wanneer zij dat niet willen, maar kunnen ook alleen zijn wanneer zij daar behoefte aan hebben.

Wij kunnen (dingen) materialiseren en dematerialiseren, en hebben daardoor veel tijd om leuke dingen te doen.

Wij kunnen op telepathische wijze met de dieren en planten praten.

Eerst kunnen wij reizen met voertuigen die met ?vrije energie' aangedreven worden, maar later wanneer wij zullen weten hoe dat gaat, kunnen wij reizen door te weten dat wij al op onze bestemming zijn, en dan hebben wij geen voertuigen meer nodig.

English full original: http://home.wanadoo.nl/schouwerwou/book/new%20earth/start10.htm

Nederlands origineel: http://www.evolutiesprong.net/evolutiesprong/boeken/De_Nieuwe_Aarde/start.htm

I will write you a day of a boy or girl going to school.

In the morning, when the dew is still fresh on the meadows, a boy or girl is awakened by his/her mother with a song to greet the dawn of the day.
In every house in the neighborhood you will hear the same joy when the mother sings for her children or child the song of the daybreak. This is the sacred moment of the day. The child rises quickly and walks to join in the song. The father is also joining in the song, and they all sing the day to the new beginning, when they watch the sun rising.
Then the family settles to have breakfast in the garden, when the sun is warming the sky and everything is starting to live and rejoice in another day. The breakfast is more a breakfast for senses then for food. There are one or two slices of bread for each, some fruits, and a fresh glass of water made for the day by the well in the garden. This well already knows what kind of water it has to make to sustain the family members.
After giving thanks to the food, the love and light, the family starts with sharing stories, reading some books to ponder about, meditate with each other, play some music and exchanging love. After a while every family member rises to go to say hello to the house, their living quarters, and make it ready for leaving.
While they are ready to pack their bags, they sing a song about leaving, coming back and what they will do in the meantime. The house, the animals, feel the love in the song, and get the message about free time, freedom and joy time. The house is a living creature itself, so he/she starts to look after herself, her gardens and exchange thoughts with the well.

The family walks slowly to the school of their child and greet the teacher. The boy sings a hello to the others and they join in and start to play. While watching and appreciating this view, the man and woman walk together to what they plan to do that day. This will differ each day on the energy of that day, the inspirations during the night and the joy of doing things directed by their Soul. The couple can do things together, or with others, or along, just as it goes with the flow.
The boy in this story, has enough of playing and the teacher is singing a song about quit time, a time about learning and a time about contemplating. All the children will go inside the school building (again a living creature of herself) and sit in the cozy room, full of warm colors, soft pillows and makes himself comfortable. The teacher starts today?s lesson with a meditation and a story about the topic he wants to exchange thoughts about with his pupils. I use the word exchange, because it matters on the topic who will be the teacher or the student. It doesn?t depend on age, it depends on wisdom. And every being takes his wisdom of her Soul to a reincarnation. After some time, when the flow is going in a more faster speed, the children will raise and go to the experience room. Here they are free to learn to experience what they like to experience. This can be techniques and trying new concepts, this can be music and its healing vibrations on animals, plants, human bodies. It can be also arts and the use of colors, it can be making jokes with materializing things (trying to get a car, a device out of the history books, or another device) or trying to materialize food for the evening. It doesn?t matter what. If it is something rubbish, then the lesson dematerializing will be put into practice. And these arts need to be practiced a lot before they have enough experience to equal their parents.
The teacher will watch the flow and give the children free time to play, when needed. He also watches with his minds eye every effort and thought in his group.

After playing, there will be time for some lunch, always some kids have materialized the lunch to eat, just think about some nuts, fruits and herbs. Some sleep, some meditation and the children go to the next part of their lesson. They go to the city halls to see if they can assists some very old people who are preparing to die, or to help with the animals, or to help in the science labs, or to go changing thoughts and insight at the city rooms for helping to govern the city, country and the planet they are living on.
After a while, they go back to school, for some playing, and at day closing, they sing their farewell song to the school after they have shared their experiences and their meditation.
During the day their parents have the possibility to drop in, to share lunch with them, to invite them for helping with their task or just to say hello. The evening meditations and sharing of experiences are free for the city to join. Mostly, the day at school ends with a celebration of people sharing with each other, and making for the fun of it the most beautiful rainbow colors images in the group circle. The goodbye song for school, is one with gratitude for today?s joys, experiences and laughter.

While the parents walk home with their child, the teacher is walking with the other teacher through the school building, preparing the school for closing. When they leave, the school will do some cleaning of her inside, she will yawn, and get a good rest for the next school day.
At home the parents and their child will sing a hello to their house, and the animals will rush in to greet them all.

The evening is a quite dinner at the fireplace, watching the sunset, with some food, and mostly the child, proud of his learning today, will provide what he can materialize, and the mother and father help him when needed.
The well will provide the drinks based on waterlight to sustain the bodies of the people in the house, and these are very appropriate for the time of the day. The child will go to bed, after doing some cleaning of his energy field, his body, and with a song to sustain his connection with his Soul during the night, he goes to his bed. The house (which includes the furniture) gives him a big hug and rocks him in sleep The parents watch the sleep take over, and go to their own rooms for a restful evening together and to do what they wish to do.
They will talk a bit about the day, share feelings with the animals, and ask the house if there is something the house will need, may be a change in colors the next day or a different furniture as an expression. Before sleeping, the parents will connect with every part of the house, to see the health, the energy flow and this way they clean their house, keep the energy flow flowing, and after a song to the evening and the night, they too will decide to go to bed.

To do al the materializing and dematerializing one needs to focus on love, be love, live love. It can be done by devices, but this civilization has chosen to do everything herself. If you use devices for doing something, you don?t get the same results compared to doing it yourself with focus, awareness and love. The missing part is love. And love needs always a living creature.
The teacher keeps an eye on his pupils, by telepathic, clear viewing, clear hearing and so on. This is a common way of communicating. This is the reason why this society uses their voice for singing. Singing is an expression of joy, gratitude, love and a greeting to each other. They don?t have to use their voice, but they decided to use their voice in this healing way.
The singing is, most of the time, just as their hearts tell them to sing. And with improvisations the song is born and others will join. This is also a flow of expression. They have instruments too, they call it old fashioned instruments, because they are the ones you are using right now. The new fashioned instruments live and make music for themselves and if they wish, they will play for the people. But most of the time they do it for themselves and mother nature and her inhabitants. You can compare these instruments with your birds, but that won?t fit the description because these instruments can make more sounds then a whistled birdsong.
The houses are quite extraordinary, being living creatures themselves. The people live inside these creatures. And you are only allowed to live in one, if you fit with it. It is just like today in your life, buying a car, if you don?t feel at home, you probably won?t buy the car. So the house has to decide if she/he likes you or not, and if you can live together. Sometimes a house won?t live with children, others adore children and will become a school.

We didn?t talk about the planet yet. The planet is a living creature, has a say also about the city, the place for the houses, the school, the waters, the walking roads etc. If the planet wants to change the structure of water, land, mountains etc, she/he will tell to the people so they have time to move everything and to help with the changes.
The healing methods are based on love. The interaction with other beings is based on love. And every communications is within the mind. They still use books for information transfer, but they are also capable of projecting stories in the air in front of people, so they can see a realistic 3d movie, where they are able to walk through, to walk around or to participate in as an identity. Some of the games are based on these projections. Some teachings are based on these projections too.
The teachers use this especially when they try to explain the history of war or matters which don?t breath. The best way to teach what a solid rock is, is to let them touch one. Or project a house as you know it, and let them walk through it, and let them experience the solid walls, the dirt in the kitchen, the disgusting garbage. Mostly of the children, after a time of being absorbed in it, are very happy they don?t have to live in these experiences. Some of them get somehow stuck, and then the parents and the teachers know, that this soul came from this view of the world, and needs to get extra nourishment to forget the barbarian ages where he has lived before this reincarnation.
These children are considered very special. These are the ones, who made it this far. And they are very valued for their accomplishment in previous lives. Most of the time, they will become healers for other arrival children, and this way they are expanding their lives in this reality and to make certain that they don?t have to go back to the barbarians stages again.

This is just one view of another society. May-be you have noticed the way of creating. It is always done with the focus of the mind. This is an art you all need to master. Being aware and being able to focus your awareness into creation. This is the next logical stage of learning when you are arrived in the promised land, the Golden Age.

And in the future, when you look back at this Golden Age, you will see the flaws and spots, and you are happy that you have already experienced other real Golden Ages. And this will keep you going to others and other and others.

Ik zal je een dag van een schoolgaande jongen of meisje beschrijven.

's Morgens, wanneer de weide nog fris bedauwd is, wordt een jongen of meisje door zijn/haar moeder gewekt met een lied om het ochtendgloren te begroeten.
In elk huis in de buurt zul je de dezelfde vreugde horen wanneer een moeder voor haar kinderen of kind het lied van de dageraad zingt. Dit is het heilige moment van de dag. Het kind staat snel op om het lied mee te zingen. De vader zingt het lied ook mee, en gezamenlijk zingen zij de dag naar een nieuw begin, onder het kijken naar het opkomen van de zon.
Daarna zit de familie aan het ontbijt in de tuin, de zon verwarmt de lucht en alles wordt wakker en verheugt zich op een nieuwe dag. Het ontbijt is meer een ontbijt voor de zinnen dan voor het voedsel. Er zijn voor elk één of twee boterhammen, wat fruit, en een koel glas met water dat voor vandaag door de bron in de tuin gemaakt is. Deze bron weet inmiddels wat voor water hij moet maken om de familieleden te onderhouden.
Na een dankzegging voor het eten, de liefde en het licht, begint de familie met elkaar verhalen te vertellen, boeken te lezen om te overpeinzen, met elkaar te mediteren, wat muziek te spelen en elkaar liefde te geven. Na enige tijd staat elk familielid op om het huis en de huiskamer te groeten en het gereed te maken om het te verlaten.
Terwijl zij gereed zijn met hun tassen te pakken zingen zij een lied over vertrekken, terugkomen en wat zij intussen gaan doen. Het huis en de dieren voelen de liefde in het lied, en ontvangen de boodschap over vrije tijd, vrijheid en blije tijd. Het huis zelf is een levend wezen, daarom begint het zichzelf en haar tuinen te verzorgen, en met de bron van gedachten te wisselen.

De familie loopt langzaam naar de school van hun kind en begroet de onderwijzer. De jongen zingt een begroeting tot de anderen die daarop invallen, en ze beginnen te spelen. Terwijl zij kijken en hetgeen zij zien waarderen, wandelen de man en vrouw samen naar wat zij vandaag van plan zijn te doen. Dit zal per dag verschillen, afhankelijk van de energie van die dag, de inspiraties die gedurende de nacht werden opgedaan en de vreugde iets te doen wat door hun Ziel geleid wordt. Het stel kan dingen samen, met anderen of alleen doen, net zoals het maar stromen wil.
De jongen in dit verhaal heeft genoeg van het spelen en de onderwijzer zingt een lied over rustige tijd, tijd om te leren en tijd voor overweging. Alle kinderen gaan het schoolgebouw in (opnieuw een levend wezen in zichzelf) en gaan zitten in de gezellige kamer, vol met warme kleuren en zachte kussens, en (de jongen) maakt het zich gemakkelijk. De onderwijzer start de les van vandaag met een meditatie en een verhaal over het onderwerp waarover hij met zijn leerlingen van gedachten wil wisselen. Ik gebruik het woord wisselen, omdat het van het onderwerp afhangt wie de onderwijzer en wie de leerling zal zijn. Het hangt niet van leeftijd af, maar van wijsheid. En ieder wezen neemt naar een reïncarnatie de wijsheid van zijn Ziel mee. Na enige tijd, wanneer de stroom sneller stroomt, staan de kinderen op en gaan naar de praktijkkamer. Hier zijn zij vrij te ervaren wat zij willen ervaren. Dit kunnen technieken en het uitproberen van nieuwe concepten zijn, dit kan muziek zijn met helende vibraties voor dieren, planten en het menselijk lichaam. Het kan ook kunst zijn en het gebruik van kleuren, het kan grappenmakerij met het scheppen van dingen zijn (proberen een auto, een instrument uit de geschiedenisboeken, of een ander ding te verkrijgen) of proberen om voedsel voor de avond te scheppen. Het maakt niet uit wat. Wanneer iets rommel of mislukt is, dan wordt de les in het dematerialiseren in praktijk gebracht. En deze vaardigheden moeten vaak geoefend worden voordat de kinderen genoeg ervaring hebben om hun ouders te evenaren.
De onderwijzer zal de stroom bezien en de kinderen, wanneer dit nodig is, vrije tijd geven om te spelen. Tevens let hij met zijn gedachte-oog op iedere inspanning en gedachte in zijn groep

Na het spelen zal er tijd zijn voor een lunch, steeds hebben enige kinderen de lunch al gematerialiseerd, denk maar aan wat noten, fruit en kruiden. Even slapen, even wat mediteren en de kinderen gaan naar het volgende deel van hun les. Zij gaan naar (een soort van) stadhuis om te zien of zij sommige zeer oude mensen die zich daar op de dood voorbereiden kunnen bijstaan, of dat zij kunnen helpen met dieren, of in wetenschappelijke laboratoria, of dat zij in de departementen gedachten en inzichten gaan veranderen om zo de stad, het land en de planeet waarbinnen zij leven te helpen besturen.
Na enige tijd gaan zij terug naar school om nog wat te spelen, en bij het sluiten van de dag zingen zij hun afscheidslied voor de school, nadat zij hun ervaringen en meditaties hebben gedeeld.
Overdag hebben de ouders de mogelijkheid langs te komen om met hen de lunch te gebruiken, om hen uit te nodigen ze met hun taak te helpen, of om alleen maar gedag te zeggen. De avondmeditaties en het delen van de ervaringen zijn voor iedereen in de stad vrij om er aan deel te nemen. Meestal eindigt de schooldag met een viering door mensen die met elkaar delen en voor de lol van de mooiste regenboogkleuren in de groepscirkel beelden maken. Het afscheidslied voor de school is vervuld van dankbaarheid voor de vreugde, de ervaringen en het gelach van vandaag.

Terwijl de ouders met hun kind naar huis teruglopen loopt de onderwijzer met de andere onderwijzer door het schoolgebouw, en maken ze de school gereed voor de sluiting. Wanneer zij vertrekken zal de school zichzelf van binnen enigszins reinigen, zal gapen en goed uitrusten voor de volgende schooldag.
Thuis zullen de ouders en hun kind een welkom tot het huis zingen, en de dieren zullen komen aanrennen om hen allen te begroeten.

De avond is een stil diner bij de open haard, naar de zonsondergang kijkend met wat voedsel; en meestal zal het kind, trots op wat hij vandaag geleerd heeft, zorgen voor hetgeen hij kan materialiseren; en indien nodig helpen de moeder en vader hem.
De bron zal op water-licht gebaseerd drinken leveren om de lichamen van de mensen in het huis te versterken, en dit is voor de tijd van de dag zeer toepasselijk. Het kind zal naar bed gaan na enig reinigingswerk aan zijn energieveld en zijn lichaam gedaan te hebben; en met een lied om de band met zijn Ziel gedurende de nacht te verstevigen gaat hij in bed. Het huis (inclusief de meubels) geeft hem een stevige omhelzing en wiegt hem in slaap. De ouders kijken toe terwijl hij in slaap valt en gaan naar hun eigen kamers voor een rustige avond samen en om te doen wat zij wensen te doen.
Zij zullen wat over de dag napraten, gevoelens met de dieren delen en het huis vragen of er iets is dat het nodig heeft, misschien verandering van kleuren voor de volgende dag of andere meubels als uitdrukking. Voor het slapen zullen de ouders zich met ieder deel van het huis verbinden om de gezondheid en de energiestroom ervan te zien, en op deze wijze het huis te reinigen en de energiestroom te laten voort stromen, en na een lied voor de avond en de nacht zullen ook zij besluiten naar bed te gaan.

Om al het materialiseren en dematerialiseren te kunnen doen moet men zich concentreren op liefde, liefde zijn, liefde leven. Het kan met apparaten, maar deze beschaving heeft ervoor gekozen alles zelf te doen. Wanneer je apparaten gebruikt om iets te doen, dan krijg je niet hetzelfde resultaat ten opzichte van het de dingen met concentratie, bewustzijn en liefde zelf te doen. Wat ontbreekt is liefde. En liefde heeft altijd een levend wezen nodig.
De onderwijzer houdt een oogje op zijn pupillen met behulp van telepathie, helderziendheid, helderhorendheid enzovoort. Dit is de gebruikelijke wijze van communiceren. Dit is de reden waarom deze samenleving de stem gebruikt om te zingen. Zingen is een uitdrukking van vreugde, dankbaarheid, liefde en een groet tot elkaar. Zij hoeven hun stem niet te gebruiken, maar zij besloten hun stem op deze genezende manier te gebruiken.
Het zingen is meestal eenvoudigweg wat hun hart hun ingeeft te zingen. En met improvisaties wordt het lied geboren en zullen anderen daarop invallen. Het is tevens een expressie-stroom. Zij hebben ook instrumenten, die zij ouderwetse instrumenten noemen, omdat dit de instrumenten zijn zoals deze nu door jullie worden gebruikt. De instrumenten nieuwe stijl leven en maken uit zichzelf muziek; en wanneer zij dat willen, zullen zij voor de mensen spelen. Maar meestal doen zij het voor zichzelf, moeder natuur en haar bewoners. Je kunt deze instrumenten met jullie vogels vergelijken, maar dat gaat niet helemaal op omdat deze instrumenten meer soorten geluid kunnen maken dan een gefloten vogelzang.
De huizen zijn hierin nogal bijzonder, dat het zelf levende wezens zijn. De mensen leven in deze wezens. En je kunt daar alleen in leven wanneer je er in past. Het is hetzelfde als wanneer je in je huidige leven een auto koopt. Wanneer je je er niet in thuis voelt zul je de auto niet gauw kopen.
Dus het huis moet beslissen of hij/zij jou mag of niet, en of je samen kunt leven. Soms wil een huis niet met kinderen leven; andere huizen zijn dol op kinderen en zullen een school worden.

Wij hebben nog niet gesproken over de planeet. De planeet is een levend wezen en heeft iets te zeggen over de stad, de plaats voor de huizen, de school, de waterpartijen, de wandelpaden enzovoort. Wanneer de planeet de structuur van het water, het land, de bergen enz. wil veranderen, zal hij/zij dit aan de mensen vertellen zodat zij gelegenheid hebben alles de verhuizen en met de veranderingen te helpen.
De geneeswijzen zijn gebaseerd op liefde. De wisselwerking met andere wezens is gebaseerd op liefde. En elke communicatie is binnen het denken. Men gebruikt nog steeds boeken om kennis over te dragen, maar zij kunnen ook, zichtbaar voor mensen, verhalen in de lucht projecteren zodat zij een realistische 3D film kunnen zien waar zij doorheen of in rond kunnen lopen, dan wel als een persoonlijkheid aan kunnen deelnemen. Sommige spelen zijn op deze projecties gebaseerd. Sommige lessen zijn ook op deze projecties gebaseerd.
Onderwijzers gebruiken dit in het bijzonder wanneer zij de geschiedenis van de oorlog willen uitleggen of bij onderwerpen die niet ademen. De beste manier om te onderwijzen wat een massieve rots is, is door hen er één te laten aanraken. Of om een huis zoals jullie dat kennen te projecteren, hen er doorheen te laten lopen en de stevige muren, het vuil in de keuken, het weerzinwekkende afval te laten ervaren. De meeste kinderen zijn, nadat zij er een tijdje in opgenomen zijn geweest, erg blij dat zij niet in deze ervaringen hoeven te leven. Enkele van hen raken er op de één of andere wijze in verstrikt, en de ouders en onderwijzers weten dan dat deze ziel uit deze kijk op de wereld afkomstig is en extra koestering nodig heeft om de baarbaarse tijd, waarin zij voordat zij incarneerde geleefd heeft, te vergeten.
Deze kinderen worden als zeer speciaal beschouwd. Dit zijn degene die tot hiertoe gekomen zijn. En zij worden erg gewaardeerd om het volbrengen van hun vorige levens. Meestal worden zij genezers voor andere ?aankomstkinderen' en op deze wijze breiden zij de levens van deze kinderen in deze realiteit uit en verzekeren ze hen ervan dat zij niet opnieuw naar de baarbaarse fasen terug hoeven te keren.

Dit is slechts één kijk op een andere maatschappij. Wellicht is de manier van creëren je opgevallen. Het wordt altijd met gedachtenconcentratie gedaan. Het is een gave die jullie allen moeten beheersen. Bewust zijn en je bewustzijn kunnen focusseren op creatie. Dit is de volgende logische leerfase wanneer je in het beloofde land, het Gouden Tijdperk aangekomen bent.

En wanneer je in de toekomst terug zult kijken naar dit Gouden Tijdperk, zul de gebreken en vlekken ervan zien en zul je je gelukkig prijzen dat je al eerder andere echte Gouden Tijdperken hebt beleefd. En dit zal je doen voortgaan naar andere, weer andere en nòg weer andere.

Ashtar

Good morning all my friends! It is a fine morning, and a grand one in which to plot the future for your self and humanity.
Let s take a minute, shall we, and see what is in store for the family of man.

I AM St. Germaine, and I wish to lead you on a trip through the galaxy, and on down to earth in the year 2008.

We are coming into the atmosphere of earth, and we are positioned in the stratus of the sun and the moons. There is a fine mist that is streaming past our windshield, and that mist on closer look, is a mist of dust much resembling gold. It is a stellar dust that combines with the atmospheric pressures and creates its own reality in relation to us. It is serving the purpose of giving us a distance reality in relation to the particles of matter surrounding us. Now we are almost at the landing point. We ease into the hangar, and we gather our things to disembark from the craft. It is New Orleans, and we are here to join in the festivities that are about to take place.
The costumes are incredibly realistic this year, and the parade is ready for the roll down through the city. People are hanging out of their windows, and shouting beautiful cheers to the parade as it floats past their windows. There are processions of fairies in their chariots of gold. There are cars gliding along, a foot off the ground adorned with the masters of old, and of present day. The elephants and the tigers stride along with their finest regalia, and the children pose in moments of finery all bedecked in the spun gossamer clothes that imitate the Lords and the lassies of medieval days.

We shift to the eateries that line the procession. There we find the best in delights for the palate, and they represent the finest tastes of the meats and vegetables, fruits, grains, and sugars that ever were. These are all produced with the light that creates, and are infiltrated with the purity of spirit in just the perfect balance to achieve and hold the physical balance of the body. They are presented with the appetite appeal that holds no bars, and the appeasement is only surpassed by the nutritional value.

Now we are invited into the home of our host for the occasion. This home is entirely lit with the natural light from the occasional lamp of light that is created from the natural light of the universe. This is a clean, efficient way to produce power, and every home and institution has this for the good of the planet and of the inhabitants. This is a life giving light, and the self-perpetuation is constant. The home itself is roomy, and is decorated throughout with plants of all variety. These are plants that harmonise with the environment and the people who live here. There is a place in the garden outside that supports the nursery where new seedlings are produced. This is a constant way of regeneration for the ingredients that make up the food that is consumed. The kitchen is a room that is ordered and comfortable, in the energy of reproduction and harmony in every way. It is a family event to share a meal, and it is also a sharing in preparation, for it is intent that is used to gather the ingredients and see the results happen before their eyes. This is a matter of choice, to assemble and intend the ingredients to coalesce and bring forth the finished meal, for it is the closeness of the family interaction that is the focus. This is a time of interaction that is the mainstay of the family, and the members come to the table with the fervour of communication that supports the Divinity of them all. As we move through the home, we see all the comfort and ease with which energy is able to flow. The details we leave up to your imaginations, for there is great diversity of design. Great gatherings of people are comfortable here, as are intimate gatherings of two or three. Felines and canines are present and interact with a steady communication that contributes greatly to the family focus. They are able to come and go, and be self-sufficient as are the people. Mail service is talked about as a relic of the past. There are no longer post offices, for there is no need. There is instant telecommunication, and there is the further evolvement of the computer, with them being living matter themselves. They are programmed to harmonise with the people and other life, and the communication is inspired with the light force. All of the communication and power sources receive their energy from the Light, therefore are fail-safe.

The governments are self-regulating, and the people enjoy a steady flow of communication with them. This is a system of interactive government, and therefore they are not based on hierarchy, but on appointed bodies of leadership that is based in equality. Everyone has a voice in this, even the children. This is a smooth operating system that is solely operated in the energy of spirit. Commerce, education, the arts, etc, as aspects of earth life have been elevated to a harmonious mix of inter-dimensional achievement and ability. There is a union of many aspects of these, and one works with the other to form an integrated way of living that takes itself to the infinity of being. There is no separation in this earth life now, and each person, being, expresses in the way of their choosing, bringing an interesting and stimulating diversity to life on the planet.

This is the world as I AM seeing it now. I see the life on earth in this way, for the potential for it is very strong. When this new way of being comes into the manifestation and reality of all of you, you will be able to see how the life you have been living has lead up to this, and given you a basis by which to see the difference between a matter life based on scarcity and limit, to a life that flows through the galaxy and into the All That Is. I will see you there, and I will be with you on the journey there. We are a whole, a unit, and we are unstoppable. We come to this potential, and see the unlimitedness. We feel the energy of change, and tap into its potential. We are invincible, and the world is ours. Come fly with me, and bears the fruits of our labour together, and in the perfect stream of infinity. I bid you good day, and welcome to the future.

Goedemorgen, al mijn vrienden! Het is een heerlijke en belangrijke ochtend om voor jezelf en de mensheid de toekomst in kaart te brengen.
Laten wij ons een poosje bezinnen en kijken wat er voor de menselijke familie in het verschiet ligt.

IK BEN St. Germaine, en ik verlang er naar je mee te nemen op een reis door de melkweg en in het jaar 2008 naar de aarde terug te keren.

Wij komen de atmosfeer van de aarde binnen, en wij bevinden ons in de laag van de zon en de manen. Er is een fijne mist die langs onze voorruit stroomt, en wanneer wij deze mist van dichtbij bekijken is het een mist van stof dat erg veel op goud lijkt. Het is sterrenstof dat in combinatie met de atmosferische druk zijn eigen realiteit in relatie tot ons schept. Het dient het doel, ons een begrip van afstand te geven in relatie tot de stofdeeltjes om ons heen. Wij zijn nu bijna op onze landingsplaats. Wij glijden de hangaar in en wij verzamelen onze spullen om uit het voertuig te stappen. Het is New Orleans en wij zijn hier om deel te nemen aan de festiviteiten welke hier spoedig plaats gaan vinden.
De kostuums zijn ongelofelijk realistisch dit jaar, en de optocht is gereed om door de stad te trekken. Mensen hangen uit hun raam en roepen mooie vreugdekreten naar de optocht wanneer deze langs hun raam zweeft. Er zijn optochten met feeën in hun wagens van goud. Er zijn auto's die zo'n 30 cm boven de grond mee glijden, versierd met afbeeldingen van de meesters van vroeger en van vandaag. De olifanten en tijgers schrijden ernaast met hun mooiste kroonjuwelen en de kinderen zijn voor deze gelegenheid gekleed in hun mooiste kleren, geheel versierd met uiterst fijn gesponnen weefsel dat doet denken aan de Heren en jonkvrouwen uit de Middeleeuwen.

Wij verplaatsen ons naar de eethuisjes die langs de optocht staan. Daar vinden wij de beste eethuisjes met hun tongstrelende heerlijkheden, die de fijnste smaken van het vlees, de groenten, het fruit, de granen en suikers representeren die er ooit waren. Deze zijn allemaal gemaakt met het scheppende licht, en zijn doordrongen met de zuiverheid van de geest in precies de juiste balans om het lichaam in balans te brengen en te houden. Zij worden gepresenteerd op een eetlust opwekkende wijze die geen beperkingen inhoudt en de bevrediging ervan wordt alleen door de voedingswaarde overtroffen.

Nu zijn wij voor deze gelegenheid bij onze gastheer thuis uitgenodigd. Dit huis is volledig verlicht met het natuurlijke licht van een incidentele lamp met licht dat uit het natuurlijke licht van het heelal is geschapen. Dit is een schone en efficiënte wijze om energie te produceren en elk huis en instituut heeft dit, voor het welzijn van de planeet en haar bewoners. Het is een leven gevend licht en het zet zich eeuwigdurend voort. De kamer zelf is ruim en is volledig gedecoreerd met allerlei soorten planten. Deze planten harmoniseren met de omgeving en met de personen die hier leven. Buiten in de tuin is een plek die ondersteuning biedt aan de broeikas waar de nieuwe zaailingen worden gekweekt. Dit is de voortdurende wijze van regeneratie voor de ingrediënten van het voedsel dat wordt gegeten. De keuken is een geordend en geriefelijk vertrek, in de energie van de reproductie en van harmonie in alle opzichten. De gezamenlijke maaltijden zijn een familiegebeurtenis, alsmede een gezamenlijke voorbereiding, want gewoonlijk is het de bedoeling om de ingrediënten te verzamelen en het resultaat voor hun ogen te zien ontstaan / zich te zien ontwikkelen. Het is een kwestie van kiezen om de ingrediënten samen te voegen en te laten samensmelten en zo de maaltijd te bereiden, want het doel is de hechtheid van de familie-interactie te versterken. Deze tijd van versterking van de interactie is de steunpilaar van de familie, en de leden ervan komen aan tafel met een geestdrift om te communiceren die de Goddelijkheid van hen allen ondersteunt. Als we door het huis lopen, zien we alle geriefelijkheid en het gemak waarmede de energie kan stromen. Details laten wij aan jouw eigen verbeelding over, want er is een grote diversiteit in ontwerp. Grote bijeenkomsten van mensen zijn hier net zo comfortabel als intieme bijeenkomsten van 2 of 3. Er zijn kat- en hondachtigen aanwezig en zij nemen steeds deel aan de conversatie hetgeen een grote bijdrage aan de onderlinge afstemming van de familie is. Zij kunnen gaan en komen wanneer zij dat willen en kunnen in hun eigen behoeften voorzien, net als de mensen. Over het bezorgen van post wordt gesproken als een relikwie uit het verleden. Er bestaan geen postkantoren meer omdat die niet meer nodig zijn. Er is directe telecommunicatie, en ze hebben de verdere evolutie van de computers, die op zichzelf levende materie zijn. Zij zijn geprogrammeerd om met mensen en andere levensvormen in goede verstandhouding te leven en de communicatie is geïnspireerd door lichtkracht. Alle communicatie- en energiebronnen ontvangen hun energie van het Licht, en zijn daarom absoluut veilig.

De regeringen zijn zelf-regulerend en de mensen verheugen zich in een gelijkmatige stroom van communicatie met hen. Dit is een systeem van interactief regeren en is daarom niet gebaseerd op hiërarchie maar op aangestelde groepen van leiderschap die op gelijkheid zijn gebaseerd. Iedereen heeft hier een stem in, ook de kinderen. Dit is een soepel lopend systeem dat slechts met de energie van de geest opereert. Handel, onderwijs, kunst etc., als aspecten van het aardse leven, zijn opgetrokken tot een harmonieuze mix van inter-dimensionaal bereiken en bekwaamheid. Er is een samensmelting van veel van deze aspecten en de een werkt met de ander om een geïntegreerde wijze van leven te vormen dat zichzelf naar de oneindigheid van zijn voert. Er is in dit aardse leven geen afscheiding meer, en elke persoon, wezen, drukt zich uit op de manier van hun keuze, en brengt daarmee het leven op de planeet een interessante en stimulerende diversiteit.

Dit is de wereld zoals IK haar nu zie. Ik zie het leven op aarde op deze wijze omdat de potentie daartoe erg sterk is. Wanneer deze nieuwe manier van zijn in de manifestatie en de realiteit van ieder van jullie binnenkomt, zul je kunnen zien hoe het leven dat je nu leeft je hier naar toe heeft geleid en je de basis heeft gegeven, het verschil te kunnen zien tussen een leven gebaseerd op schaarste en beperkingen, ten opzichte van een leven dat door de melkweg stroomt, op weg naar het Al Dat Is. Ik zal je daar zien en ik zal tijdens de reis daarheen bij je zijn. Wij zijn één geheel, één groep; en wij zijn niet te stoppen. Wij komen tot deze potentie en zien de onbeperktheid ervan in. Wij voelen de energie van de verandering en wij sluiten ons aan op deze potentie. Wij zijn onoverwinnelijk, en de wereld is de onze. Kom en vlieg met mij mee, en draag de vruchten van onze gezamenlijke arbeid, in de perfecte stroom van oneindigheid. Ik wens je een goede dag, en wees welkom in de toekomst.

The implementation of NESARA will turn this civilisation in an unpredictable manner.
With the Multiplicator machines of the starships life becomes simple, money playing no role any more.
Predominantly I foresee an immense need for teaching projects of any kind with everybody going to learn again and rather continuously.
Life will unfold around learning and this will determine the appearance of our settlements.

De implementatie van NESARA zal deze beschaving op onvoorspelbare wijze veranderen.
Met de Multiplicator machines van de lichtschepen wordt het leven eenvoudig; geld speelt geen rol meer.
Ik voorzie vooral een enorme behoefte aan onderwijsprojecten van ieder soort, waarbij iedereen opnieuw en doorlopend gaat leren.
Het leven zal zich rondom het leren gaan ontwikkelen en dit zal voor het uiterlijk aspect van onze leef-gemeenschappen bepalend zijn.

Dutch: Indruk vanuit Iarga

Wij beschouwen het vanzelfsprekend om overal waar we mensen ontmoeten groepjes te vormen en in intieme, vriendschappelijke sfeer samen te zijn in de gelijkgerichte belangstelling van het ogenblik.
Eenzaamheid van mensen aanvaarden wij niet.
We vragen hen mee te gaan met ons en niet alleen bij sport en spel. Het geldt voor het dagelijks leven, het werk bij creatieve arbeid, bij het genieten van kunst of de schoonheid van de natuur, maar ook bij de teleurstelling en het verdriet van anderen. We willen immaterieel creatief zijn. Deze alomvattende bereidheid om te leven met anderen met hun lief en leed, deze collectieve en cosmopolitisch gerichtte belangstelling is de onmeetbare levenswaarde, die jullie de Christelijke liefde noemen. Het is de zoete vrucht van de vrijheid en de gelijkwaardigheid van alle leven.


English: Impression from Iarga

We consider it to be obvious to, wherever we meet people, form groups and to be together in an intimate, friendly atmosphere in the joined interest of the moment.
Loneliness is not acceptable.
We ask them to come with us and not only in sports and play. It goes for daily life, creative work, enjoying art or the beauty of nature and also in disappointment and sorrow of others. We want to be immaterially creative. This all encompassing willingness to share life with others, including grief and sorrow, this collective and cosmopolitan awareness is the immeasurable value of life you call Christian love. It is the sweet fruit of freedom and equality of all life.

English: My Vision.

Dear Ashtar and all concerned,

The vision I'd like to share is a simple one. I envisage every corner, every square, every road crossing in the world to become a bit like the small park in front of the Peace Palace of The Hague (The Netherlands).
Let there be a small sign of remembrance everywhere: a flower bed, a pole in the middle displaying 'May peace prevail on Earth' in four languages, a Peace Flame or just a candle... anything the locals will find appropriate will do.

People passing by that happen to arrive there at the same moment, free to give significance to the opportunity. To meet, to hug, to share some thoughts: to just make the difference to one another. Just like it was there and then, on each and any of those Fridays: you went there, you saw this group of complete strangers, you accepted a flyer, shared a thought or two... and when you left, the people there just weren't strangers anymore. You went away as if on wings, singing inside. What had happened to you?

The illusion of strangeness, of darkness was broken. At least that tiny part of the almost perpetual lie we used to live in, the lie of everyone else being a stranger of doubtful intent that had to be feared and distrusted... was gone, and gone forever. The people you just met there shared a common goal, not only amongst themselves but also far wider, for the good of all concerned. Moreover, their sharing with you implied an open invitation for you to just be as them, do as them, become one of them. You passed a point where the psychological ice sheet covering almost all of humanity was melting... and it started to melt inside of you as well, as you couldn't ever return to your state of being before you passing by, even if you would have wished to.

It is this subtle ability of really making the difference to one another, as the key to the infinity of possibilities in every encounter between humans anytime and anywhere, that I envisage to be remembered on every corner of the world.



Dutch: Mijn Visie.

Beste Ashtar en alle betrokkenen,

De visie die ik zou willen delen is eenvoudig. Ik stel me voor dat iedere hoek, ieder plein, ieder kruispunt van wegen waar ook ter wereld, een beetje zal worden als het parkje voor het Vredespaleis in Den Haag.
Op al die plaatsen staat een klein herinneringsteken: een bloembed, een paal in het midden met 'Dat er vrede zij op Aarde' in vier talen, een vlam voor de vrede of gewoon een kaars... wat de plaatselijke bewoners ook maar verkiezen zal goed zijn.

Voorbijgangers die 'toevallig' daar op hetzelfde moment aankomen zijn vrij aan deze gelegenheid significantie te geven. Om elkaar te ontmoeten, te omhelzen, enkele gedachten te delen: gewoon om het verschil voor elkaar uit te maken. Precies zoals het toen en daar toeging op elk van die vrijdagen. Je ging er langs, je zag die groep van volstrekte onbekenden, je nam een pamfletje aan, deelde een paar gedachten... en toen je weer verder ging waren de mensen daar ineens geen vreemden meer voor je. Je ging weg als op vleugels gedragen, zingend van binnen. Wat was er met je gebeurd?

De illusie van vreemdheid en donkerheid was verbroken. Tenminste dat kleine deel van de bijna eeuwigdurende leugen waarin we gewend waren te leven, de leugen dat iedere ander een vreemde met twijfelachtige bedoelingen was die gevreesd en gewantrouwd moest worden... was weg, en wel: weg voor altijd. De mensen die je daar zojuist ontmoet had deelden een gemeenschappelijk doel; niet slechts onder elkaar maar tevens veel breder, voor het bestwil van alle betrokkenen waar-dan-ook. Bovendien impliceerde hun delen met jou een open uitnodiging aan jouw adres om te zijn als hen, te doen als hen, te worden één van hen. Je passeerde een punt waar de psychologische ijslaag die vrijwel de hele mensheid overdekte begon te smelten... en het begon meteen ook binnen in jezelf te smelten: je zou nooit meer terug kunnen gaan naar je staat van zijn van voordat je daar passeerde, zelfs niet als je dat zou gewild hebben.

Het is deze subtiele vaardigheid van het werkelijk verschil voor elkaar uit te kunnen maken, als de sleutel tot de oneindigheid van mogelijkheden die in iedere ontmoeting tussen mensen wanneer en waar ook maar besloten ligt, waarvan ik me voorstel dat er op iedere hoek van de wereld aan herinnerd zal worden.