Hello all, today we are talking adventures.
First let me explain what an adventure is. Everything unknown
by the Soul is an adventure.
Every well educated human would say: but the soul is God, God
is everything, how can be something unknown by the Soul?
And it is, they are right, but still there are things unknown.
You know something by experience. If you meet somebody, you are
able to know this person. If you don?t meet this person, you can?t.
If you watch TV to see the president of the united states, you
see an illusion, you don?t know him. You look at the picture somebody
made of him. The picture moves, walks, talks, but you still don?t
know him. You have to meet him one way of the other. You can study
him, but that won?t work, because meeting is something different.
Just ask the fan clubs about their idol. They always want to meet.
Meeting isn?t limited to seeing in physicality. Meeting can be
in different manners.
So going back to the experiences you are seeking by living on
the earth. Experiences are coming into your life because you ask
for them. If you are questioning life, you dare to ask questions,
and you want to know the truth. At that point you invite the adventures
to come your way. And with the adventures will come the experiences.
So to have conscious experiences, you have to be careful what
you ask for.
(That?s why questioning life is important. But to question life,
you need to do it with a loving heart, a stillness of being and
a grateful expectation of what is coming your way.
And with these conditions, the right adventure will come your
way. And that?s what we are talking about. The right adventure
for the growth into a wise human being, based upon Love. Nothing
more and nothing less. Of course we don?t settle for less. You
did that before, and you know where that road will take you.
Let?s talk again about adventures and why they are important in
your daily lives
Are you ready for transfer?
Connection restored.
The grace of love is about being. The grace of love is about an
attitude. And today?s attitude we like to discuss is adventure.
Adventure is highly underestimated in your society. In former
days young men and women where allowed to travel, see another
culture, get different training then what was usual at home. This
adventure expanded the point of view of the men and women, made
a flowerbed for wisdom fruitful and the whole society would benefit
from it.
Nowadays the adventure is in playing games, being aggressive outside
on the streets, suppress the need for it so it will be in experimentation
with relations, aggressive behavior, experimentation with sex,
drugs, alcohol, smoking, etc.
Daring to live is an expression of adventure too. So it is logical
if someone who dares to live, will find adventure on his/her path.
And nobody in this society is raised for adventure. Some do take
it a bit by a vacation, or living for a few months in a different
part of the earth. But there almost the same situation occurs,
the people will face their selves much harder then at home.
What is needed to make the adventure a good one, is guidance.
If we see in old societies, guidance by an elder, wise in years
and wisdom, was quite common. This is suppressed by people who
wanted to control others by fear, by suppressing natural behavior
and so on. As this suppression ends, the people who are a threat
to young people need to be cured, just like everyone of you. So
this is a mission like to others I mention now and then.
The ideas of closing children in the houses, in schools, in day
cares because of their safety made suppressed humans of them.
This suppression in mind and in daily life need to be cured. Children
especially need adventure. And wise people make this adventure
possible.
The world longs for new heroes. And if the adults are thinking
about what they like to change in their life, you always hear
the longing for adventure.
But because you take yourself with you on the adventure, the wisest
way of an adventure is to have a wise man or woman as a back up
for talking. When you see yourself in the midst of an adventure
you like to talk to somebody who knows this out of experience.
That?s why all the social work doesn?t work in the society. Who
is talking out of experience? Who has grown wise because of this
experience? Who can guide, who knows the process? That?s why older
people in other universal societies are honored and respected,
because of their experience, the love, wisdom and the guidance
they can provide. If you look at the older people in the society
you see teenagers in their second youth, they missed the adventure,
and now with weak body?s plenty of time and somehow a bit of finance,
they are trying to do what they wished to do in their lives. How
sad this is.
The need for adventure can?t be underestimated. It is to profound
in everybody. It is a longing for wisdom, it is a longing to know
yourself at the highest possibility of who you are.
Society needs to give to the people ways of opportunities to be
the best of who you are, without competing each other. That is
very important, when one wins, the other loses. And this is not
a way of a loving society.
You need to direct this energy in a win win situation, in every
game. I will mention a few: chess, soccer, football etc.
If you don?t use the energy for adventure, you will raise a suppressed
generation of humans, not being able to put their experiences
into wisdom for the next generation.
The next times after the announcement you will see lots of people
trying to live their adventure to the fullest. And this is a good
way of thinking. If the adventure will go right, you won?t find
bitter people in life any more. But to get this adventure right,
you need to have guidance for them. And yes, this is a very hard
device to accept for the people needing an adventure. They will
think, I don?t need advice, guidance, it seems like they treat
me like a baby, I am not a child in need of a mother, etc, etc.
And no, they definitely don?t need that. So we need to talk about
guidance.
Guidance is something funny. You have inner guidance and outer
guidance and both are necessary. That makes it remarkable. Much
of all the spiritual concepts are just mainly inside processes.
But guidance is inside and outside. It is an ongoing process inside
while you listen to your soul, your heart, the divine spark inside.
But it is also on outgoing process that you share your richness
with others. It is as a matter of fact, more a sharing on the
outside then a giving or asking.
You give guidance while sharing your own experiences, your example,
your love by radiating it from the inside out. Eventually, you
don?t need to do anything for it. You just are.
And if somebody is drawn to you, he or she will ask questions
and you are giving an opportunity to share your inner riches,
your wisdom with the other.
It is just a question of trust. Trust in your capacities, gained
by training in adventures, trust in your wisdom gained through
complementation about your experiences, trust in your inner guidance
from the source, and trust that what ever comes your way, will
be for the best of everybody concerned.
So we are back again with the third grace of living, daring to
face adventure and accepting guidance. This concept will give
an opportunity for everybody to use their energy, to gain wisdom,
to learn form older people?s wisdom and restore the balance in
the world between the generations.
If this grace is restored, whole generations will be benefiting
from it. But the problem the world has to face is generations
upon generations who still need to go through this process of
going on adventure and seeking the wisdom that lies beneath the
experiences. And there will be a great asking for guidance, which
requires listening to the inside guidance and listening to the
outside guidance. And this both will be a challenge for the world
to provide for all, because of the ages long suppression of this
need for growth in a human being.
Because adventure is a soul asking for great opportunities to
grow into wisdom, into learning, into loving based of experiences
into knowing himself.
I leave you today with time for pondering this message if its
fits in your life. See you next time, and thank you for reading
this message.
Ashtar says goodbye to all of you with a smile in his heart.
Transmission closed.
Hallo allemaal, vandaag spreken we over avonturen.
Laat me eerst uitleggen wat een avontuur is. Alles dat de Ziel
onbekend is, is een avontuur.
Ieder goed opgevoed mens zou zeggen: maar de ziel is God, God
is alles. Hoe kan voor de Ziel dan iets onbekend zijn?
En dat is zo, ze hebben gelijk; maar toch zijn er dingen onbekend.
Jij weet iets uit ervaring. Als je iemand ontmoet ben je in staat
die persoon te kennen. Als je hem/haar niet ontmoet kan je dat
niet. Als je TV kijkt om de president van de Verenigde Staten
te zien dan zie je een illusie, dan ken je hem niet. Je kijkt
naar het plaatje dat iemand van hem gemaakt heeft. Het beeld beweegt,
loopt, spreekt... maar je kent hem nog steeds niet. Je zult hem
op de één of andere manier moeten ontmoeten, want een ontmoeting
is iets heel anders. Vraag de fanclubs maar eens naar hun idool.
Ze willen hem/haar altijd ontmoeten.
Ontmoeten is niet beperkt tot het elkaar zien op het fysische
vlak. Ontmoeten kan ook anders.
Terug dus naar de ervaringen die je zoekt door op aarde te leven.
Ervaringen komen in je leven omdat je erom vraagt. Als je het
leven ondervraagt, dan durf je vragen te stellen en wil je de
waarheid weten. Op dat moment nodig je de avonturen uit op je
weg te komen. En met de avonturen komen de ervaringen.
Voor het ondergaan van bewuste ervaringen moet je dus voorzichtig
zijn waar je om vraagt.
(Daarom is het bevragen van het leven zo belangrijk. Maar om het
leven te kunnen bevragen moet je dat met een liefdevol hart doen,
met een stilheid van wezen en een dankbare verwachting over wat
er in jouw richting zal komen.
En onder deze voorwaarden zal de juiste ervaring op je weg komen.
En daarover hebben we het nu. Over de juiste ervaring teneinde
uit te groeien tot een wijs menselijk wezen, gebaseerd op Liefde.
Niets meer en niets minder. Natuurlijk gaan we niet voor minder.
Dat deed je vroeger, en je weet maar al te goed waar die weg heen
leidt.
Laat ons opnieuw spreken over avonturen en waarom zij in jullie
dagelijks leven zo belangrijk zijn.
Klaar voor overdracht? Verbinding hersteld.
De gratie van liefde gaat over het zijn. De gratie van liefde
gaat over een houding. De houding die we vandaag willen bespreken
is avontuur. Avontuur is erg ondergewaardeerd in jullie samenleving.
In vroeger tijden was het jonge mannen en vrouwen toegestaan te
reizen, andere culturen te zien, een andere training te krijgen
dan thuis gebruikelijk was. Dit avontuur verbreedde het gezichtspunt
van de mannen en vrouwen, spreidde een vruchtbaar bloembed voor
wijsheid en de hele samenleving zou daarvan profiteren.
Tegenwoordig bestaat het avontuur uit het spelen van spelletjes,
agressief zijn buiten op straat, de behoefte onderdrukken zodat
er geëxperimenteerd zal worden met relaties, agressief gedrag,
experimenten met sex, drugs, roken etc.
Durven te leven is ook een uitdrukking van avontuur. Het is dus
logisch als iemand die durft te leven avontuur op zijn/haar weg
zal vinden. En in deze samenleving is niemand opgevoed voor het
avontuur. Sommigen nemen het een beetje door een vakantie of door
enkele maanden ergens anders op aarde te leven. Maar daar treedt
vrijwel dezelfde situatie op: de mensen zullen hun zelf veel moeilijker
onder ogen zien dan thuis.
Wat nodig is om het avontuur een goed avontuur te doen zijn is
leiding.
In oude samenlevingen was leiding door een oudere, door de jaren
wijs geworden, heel gewoon. Dit werd onderdrukt door mensen die
anderen wilden controleren met angst, het onderdrukken van natuurlijk
gedrag enzovoort. Wanneer deze onderdrukking ophoudt moeten zij
die een bedreiging voor jonge mensen vormen, genezen worden, net
als ieder van jullie. Dus dit is een missie zoals de andere missies
die ik zo nu en dan noem.
Het idee kinderen op te sluiten in huizen, in scholen, in kinderdagverblijven
vanwege hun veiligheid maakt onderdrukte mensen van ze. Deze
onderdrukking in denken en in dagelijks leven dient genezen te
worden. Kinderen in het bijzonder hebben avontuur nodig. En wijze
mensen maken dit avontuur mogelijk.
De wereld verlangt naar nieuwe helden. En als de volwassenen nadenken
over wat ze in hun leven willen veranderen, dan hoor je altijd
hun verlangen naar avontuur.
Maar omdat je jezelf meeneemt op je avontuur, is de meest wijze
manier van op avontuur uitgaan het meenemen van een wijze man
of vrouw voor ruggespraak. Als je jezelf temidden van een avontuur
ziet, dan wil je graag met iemand praten die dat uit ervaring
kent.
Daarom werkt al het ?sociale werk' niet in de samenleving. Wie
spreekt er op grond van ervaring? Wie is door ervaring wijs geworden?
Wie kan leiding geven; wie kent het proces? Daarom worden in andere
universele gemeenschappen oudere mensen geëerd en gerespecteerd:
vanwege hun ervaring en de liefde, wijsheid en leiding die ze
kunnen bieden. Kijk je nu naar de ouderen in de samenleving dan
zie je tieners in hun tweede jeugd, ze hebben het avontuur gemist,
en nu gaan ze, met zwakke lichamen, veel tijd en wellicht enige
financiën, proberen te doen wat ze altijd al hadden willen doen
in hun leven. Hoe triest.
De behoefte aan avontuur kan niet onderschat worden. Het zit diep
in iedereen verborgen. Het is een verlangen naar wijsheid, een
verlangen jezelf te kennen op de hoogste mogelijkheid van wie
je bent.
De samenleving moet de mensen manieren en gelegenheden geven om
het beste te zijn van wie je bent, zonder elkaar te beconcurreren.
Dit is heel belangrijk: als (nu) de één wint, verliest de ander.
En dit is niet de manier van een liefhebbende en zorgzame samenleving.
Je moet de energie bij ieder spel in een win-win situatie richten.
Ik noem er een paar: schaken, voetballen...
De tijd meteen na de aankondiging zul je veel mensen zien die
proberen hun avontuur ten volle te leven. En dat is een goede
manier van denken. Als het avontuur goed gaat zul je geen bittere
mensen meer in je leven tegenkomen. Maar om het avontuur goed
te krijgen moet je leiding voor hen bieden. En inderdaad, dat
is heel moeilijk te accepteren voor mensen die het avontuur nodig
hebben. Zij zullen denken: ik heb geen advies of begeleiding nodig,
het lijkt wel of ze me als een peuter behandelen, ik ben geen
kind dat een moeder nodig heeft etc. etc.
En inderdaad, dat hebben ze ook absoluut niet nodig. Dus moeten
we spreken over begeleiding.
Begeleiding is iets grappigs. Er is innerlijke begeleiding en
uiterlijke begeleiding, en beide zijn nodig. Dat maakt het opmerkelijk.
Veel van al de spirituele concepten wijzen voornamelijk naar innerlijke
processen. Maar leiding is van binnen zowel als van buiten. Het
is een doorgaand innerlijk proces als je naar je ziel, je hart,
de goddelijke vonk in je luistert. Maar het is tevens een naar
buiten gericht proces waarbij je je rijkdommen met anderen deelt.
Feitelijk is het zelfs meer een delen aan de buitenkant dan een
geven of vragen.
Je geeft begeleiding als je je eigen ervaringen, je voorbeeld,
je liefde deelt door het van binnen naar buiten te stralen. Tenslotte
hoef je er eigenlijk niets voor te doen. Je bent slechts.
En als iemand zich tot je aangetrokken voelt, zal hij of zij vragen
gaan stellen en geef jij gelegenheid je innerlijke rijkdom en
wijsheid met de ander te delen
Het is slechts een vraag van vertrouwen. Vertrouwen in je capaciteiten,
verkregen door training in avonturen, vertrouwen in je wijsheid
verkregen door aanvullende inzichten over je ervaringen, vertrouwen
in je innerlijke leiding vanuit de bron, en vertrouwen dat wàt
er ook op je weg komt, het ten dienste zal zijn van het hoogste
goed van alle betrokkenen.
We zijn dus weer terug bij de derde gratie van het leven, het
aan te durven het avontuur onder ogen te zien en begeleiding te
aanvaarden. Dit concept zal iedereen in de gelegenheid stellen
zijn/haar energie te gebruiken om wijsheid te verkrijgen, te leren
van de wijsheid van ouderen en in de wereld het evenwicht tussen
de generaties te herstellen.
Indien deze gratie hersteld wordt zullen hele generaties daar
de vruchten van plukken. Maar het probleem dat de wereld onder
ogen moet zien is dat van generaties na generaties die nog steeds
door dat proces, van op avontuur uitgaan en de achter de ervaring
verborgen wijsheid zoeken, moeten heengaan. En er zal een enorme
vraag naar begeleiding zijn, die neerkomt op het luisteren naar
de innerlijke begeleiding zowel als het luisteren naar de uiterlijke
begeleiding. En het zal in beide gevallen een uitdaging voor de
wereld zijn voor allen zorg te dragen en omstandigheden te bieden,
vanwege de tijdenlange onderdrukking van deze behoefte tot groei
in een menselijk wezen.
Want avontuur is een ziel die vraagt om grootse gelegenheden te
groeien in wijsheid, in liefde die op tot zelfkennis leidende
ervaringen gebaseerd is.
Ik laat je voor vandaag alleen, met tijd om te overwegen hoe deze
boodschap in je leven past. Tot volgende keer, en dank je voor
het lezen van deze boodschap.
Ashtar zegt iedereen gedag met een glimlach in zijn hart.
Overdracht gesloten